Ontspannen op het strand

He he eindelijk kunnen we weer van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat het strand op met honden en paarden. Daar geniet ik altijd zo van… kun je lekker je horloge thuis laten! Gisteren was de weersvoorspelling uitermate veelbelovend voor november, dus met een paar vriendinnen afgesproken lekker over het strand te gaan wandelen met honden en paarden. Jackson en Skip en natuurlijk Ziva en Gibbs waren de gelukkige deelnemers van ons erf. Jessica, mijn vriendin, stapte op Jackson. Ze zijn inmiddels al goed op elkaar ingespeeld na een aantal buitenritten te hebben gedaan.

Ik reed op Skip. Aangezien Skip nogal vergeetachtig is, vond hij het maar wat spannend dat ik na 6 weken ineens zomaar op zijn rug klom en nog buiten ook. Dit is ook niet mijn gewoonte, maar we kennen elkaar al jaren en soms komt het zo uit. Skip liet wel merken wat nerveus over de situatie te zijn, maar deed erg zijn best om te ontspannen bij een lekkere lange teugel en uiteraard zonder bit. Tja, als Ziva dan ineens uit het niets tussen de paalhoofden door komt stormen met een stok, dan kun je, als Skip, niet anders dan heel hoog met 4 benen de lucht inspringen en dat nog een keer of 3, 4 herhalen met benen naar links en naar rechts. Ondanks de vele ervaringen die ik inmiddels achter de rug heb met gekke bokkensprongen met Pippa en Poco, lag ik in het zachte zand. Niet bezeerd en snel weer opgestegen hebben we de tocht verder zonder kleerscheuren voortgezet en genoten hoor. Zeker voor herhaling vatbaar!

Vandaag was het een dag van opruimen van spullen van de camping die nog buiten stonden. De capriolen van Skip en de val in het zachte zand zorgden voor de nodige belemmeringen in mijn bewegingsapparaat en dan valt zo’n simpel klusje niet mee, maar het is gelukt. Alles staat voor de winter binnen in de schuur. Nu maar hopen op een zachte droge winter en net zo’n prachtige zomer!